جعفر فومنی حائریجعفر فومنی حائری (۱۳۰۳-۱۳۵۷ق)، از عالمان شیعه و زاهدان در کربلا، در قرن چهاردهم هجری قمری بود. ۱ - ولادتآیت الله حاج شیخ جعفر فومنی حائری پدر جواد فومنی حائری در سال ۱۳۰۳ قمری در شهر کربلا و در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. در بدو تولد، آب فرات مخلوط به تربت حسینی را در کام این مولود ریخته و نرمی گوش او را به نشانه غلامی اربابشان امام حسین (علیه‌السّلام) سوراخ کردند تا بدین‌طریق او را در سلک خادمان واقعی مکتب اهل بیت (علیهم‌السّلام) درآورند و شاید به همین منظور نام جعفر را انتخاب کردند تا خدمت‌گزار و مروج احکام آن امام باشد. ۲ - تحصیلات و استادانجعفر پس از ایام طفولیت، برای یادگیری قرآن و خواندن و نوشتن به مکتب‌خانه‌های رایج آن زمان سپرده شد. به واسطه داشتن حافظه قوی و علاقه و پشتکار و جدیت با سرعت کار فراگیری قرآن را به اتمام رسانید و برای کسب دانش راهی حوزه علمیه کربلا شد و با طی مراحل مختلف تحصیل در درس اساتید نامدار شرکت کرد. اساتید وی عبارتند از: آیات عظام ۱. میرزا محمدتقی شیرازی (متوفای ۱۳۳۷ق)، ۲. سید اسماعیل صدر (متوفای ۱۳۳۸ق)، ۳. شیخ عبدالکریم حائری یزدی (متوفای ۱۳۳۵ق)، ۴. میرزا محمدکاظم خراسانی (متوفای ۱۳۲۹ق)، ۵. میرزا محمدعلی مدرس چهاردهی (متوفی ۱۳۳۴ق)، ۶. ملا عبدالله مازندرانی (متوفی ۱۳۳۰ق) [۱]
جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار.
شیخ جعفر از دانش این اساتید کمال بهره را برد و با اخذ اجازات از سوی آنان به مدارج والای علمی و مقامات والای معنوی نایل گردید و خود نیز از مدرسان برجسته کربلا شد و بارها سطوح مختلف را برای طلاب و فضلا تدریس کرد. او علاوه بر تحصیل و تدریس و تربیت و پرورش طلاب و فضلا، به تهذیب نفس پرداخت و در ردیف عالمان مهذب و وارسته بزرگ شهر کربلا به شمار آمد. وی در زهد و تقوی کم‌نظیر بود و سال‌های متمادی در حرم حضرت ابی‌عبدالله الحسین (علیه‌السّلام) صبح و ظهر و شب اقامه جماعت می‌کرد و صدها نفر از عالمان و مجتهدان وارسته و زایران حرم مطهر نمازهای خویش را به امامت ایشان اقامه می‌کردند. او نزد عموم مردم کربلا و علما و بزرگان شهر موقعیت و مقبولیت ویژه‌ای داشت و انجام عبادات و زیارات و مستحبات اهتمام ویژه‌ای می‌ورزید. ۳ - در نگاه آیت الله بهجتآیت الله بهجت پسر عمه آن بزرگوار و خود نیز مدتی از محضر علمی و اخلاقی شیخ جعفر فومنی بهره برده است. درباره او می‌گوید: «مرحوم شیخ جعفر (رحمت‌الله‌علیه) از جمله معدود افرادی بودند که گاهی بعضی از حقایق نهانی و اسرار باطنی از ایشان ظهور پیدا می‌کرد و معلوم بود چیزهایی می‌دانستند که در آن عهد بسیاری از مدعیان از آن بی‌خبر بودند. به خاطر دارم آخرین باری که ایشان را ملاقات کردم در کمال صحت و سلامت و بدون هیچ عارضه‌ای، خبر فوت خودشان را به من دادند و یک هفته بعد، از این نشئه دنیا رخت برستند. بالاتر از هر چیز دیگر که باید به عنوان یک اصل مهم در زندگی آن عالم ربانی از آن یاد کرد، خصوصیات اخلاقی ایشان است. در این زمینه بدون این‌که ریاضاتی را متحمل شده باشد. در مرتبه‌ای قرار داشت که ما با سال‌ها ریاضت نمی‌توانستیم به آن برسیم. در توصیف اخلاقیات ایشان باید گفت پس از یک عمر زندگانی با آن حیثیت و آوازه، در تمام کربلا دو نفر مخالف نداشت. [۲]
ستم ستیزان نستوه، آیت الله شیخ جواد فومنی حائری به روایت اسناد ساواک، ص۱۵.
۴ - وفاتآیت الله حاج شیخ جعفر فومنی حائری پس از ۵۴ سال زندگی زاهدانه در سال ۱۳۵۷ق دعوت حق را اجابت نمود. نقل شده است که این عالم متقی در آخرین لحظات حیات یک‌باره اشاره فرمود که مرا بلند کنید. بی‌درنگ زیر بازوهایش را گرفتند و او را نشانیدند. نگاهی به پیش‌روی خود انداخت. دیگر نفسی باقی نمانده بود که سر خود را به حال تعظیم فرود آورد و جان به جانان تسلیم نمود. خبر ارتحال این شخصیت والامقام از مناره‌های حرم مطهر در سطح شهر پخش شد و طی مراسم باشکوهی، پیکرش در رواق مقدس پشت سر حرم مطهر امام حسین (علیه‌السّلام) در زاویه شرقی به خاک سپرده شد. [۳]
شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۱۱۴.
[۴]
مظفری، رضا، مشاهیر گیلان، ج۱، ص۳۴.
۵ - پانویس
۶ - منبع• سایت فرهیختگان تمدن شیعه، برگرفته از مقاله «جواد فومنی حائری»، تاریخ بازیابی ۱۴۰۱/۰۱/۰۸. رده‌های این صفحه : دانش آموختگان حوزه کربلا قرن 14 (قمری) | درگذشتگان سال 1357 (قمری) | زادگان سال 1303 (قمری) | شاگردان آخوند خراسانی | شاگردان سید اسماعیل صدر | شاگردان شیخ عبدالکریم حایری یزدی | شاگردان عبدالله گیلانی مازندرانی نجفی | شاگردان میرزا محمدتقی شیرازی | عالمان شیعه قرن 14 (قمری) | مدفونان در حرم امام حسین
|